Welcome Back... r3b3t0skil0!

Σήμερα το πρωί αφότου ξύπνησα, κοιτάχτηκα στον καθρέφτη. Καθώς κοίταζα το είδωλο μου, κατάλαβα τρία πράγματα: 1.έχω γίνει χάλια, 2.θέλω ξύρισμα, και 3.έχασα, ίσως ανώφελα, δυο μήνες από την ζωή μου!

Μπορεί κάποιος να αξίζει πολλά, μα τίποτα και κανένας δεν αξίζει παραπάνω από την ζωή και την ευτυχία μας (που έρχεται μέσω της ψυχικής ισορροπίας)!!!

Τελικά, καμιά φορά βλέπουμε πράγματα και τα συνειδητοποιούμε, ωστόσο δεν θέλουμε να τα αποδεχτούμε... Αποδέχτηκα ότι πλέον τέλειωσε!

Οι αδυναμίες μας, οι ανασφάλειες μας, η μη αποφασιστικότητα μας, η δειλία μας, η έλλειψη θάρρους, η συνήθεια, η εξάρτηση, μας κάνουν να μην θέλουμε να αποδεχτούμε καταστάσεις που έρχονται στην ζωή μας! Και αυτό έχει ως συνέπεια να καθόμαστε και να υπομένουμε και να κυνηγάμε αρρωστημένες καταστάσεις και σχέσεις (κάθε είδους σχέση- φιλική, ερωτική, επαγγελματική κ.τ.λ.). Το μόνο που καταφέρνουμε έτσι είναι να κάνουμε κακό στον εαυτό μας!

Πρέπει να κάνουμε σχέσεις για να ομορφύνουμε την ζωή μας, όχι για να την τσακίσουμε.

Η αγάπη έχει τέλος! Το τέλος της είναι ο πόνος. Όταν η αγάπη μας κάνει να πονάμε, παύει να είναι αγάπη, είναι εξάρτηση. Όσο γλυκός κι ας μας φαίνεται ο πόνος, είναι πόνος!

Κάπου άκουσα πως, ένας χωρισμός είναι ένας μικρός θάνατος. Όντως έτσι είναι. Όμως μετά από τον θάνατο, έρχεται η ανάσταση-αναγέννηση... Εγώ αναστήθηκα!

Η Αθηνά ανάστησε τον Απόλλωνα, όταν σε νεαρή ηλικία τον είχαν κατασπαράξει οι Τιτάνες, επειδή ο Δίας τον προόριζε για διάδοχο του κι εκείνοι ήθελαν την εξουσία για τον εαυτό τους. Η Ίσιδα ανάστησε τον Όσιρη, όταν ο αδερφός του και δολοφόνος του μαζί με 72 συνενόχους, Σέθ, διαμέλισε το νεκρό του σώμα σε 14 κομμάτια. Ο Χριστός, που ήταν πιο μάγκας, αναστήθηκε μόνος του... Εμένα με ανάστησε η φλασιά που έφαγα μπροστά στον καθέφτη. Μήπως πρέπει να κάνω τον καθρέφτη άγαλμα, τοιχογραφία ή εικόνισμα; :-P

Το ρεζουμέ της υπόθεσης είναι ότι βρήκα ξανά τον εαυτό μου! Αποφάσισα πως, δεν θα ξανά αφήσω τίποτα να με απομακρύνει από τον στόχο μου και δεν θα αφήσω τον εαυτό μου να παρασυρθεί ξανά για το τίποτα!

Αλλά ποιος είναι ο στόχος μου;
Ο στόχος-σκοπός που έχω βάλει στην ζωή μου, στην ουσία είναι μια αλυσίδα που κάθε της κρίκος είναι ένας μικρότερος στόχος, που η επίτευξη του οδηγεί στο ξεκίνημα για την επίτευξη του επόμενου στόχου. Αυτή η αλυσίδα πάει κάπως έτσι: Αγώνας-> Ψυχική ισορροπία(αρμονία)-> Υγιής Βίος-> Υγιής Δημιουργία-> Θέωση.
Αν κάποιος θέλει να βρεθεί και να παραμείνει μες στη ζωή μου, τότε πρέπει συμβιβαστεί με αυτό κι να θελήσει να με ακολουθήσει για να συμπορευτούμε. Αλλιώς θα τον βγάλω από την ζωή μου. Δεν θα ξαναχάσω τον χρόνο μου και τον εαυτό μου για τίποτα και για κανέναν!

Αυτός είμαι και επιτέλους με ξαναβρήκα!


Υ.Γ. Μπερδεμένα τα λέω, αλλά έτσι με γουστάρω! ;-)