Έρωτας

Να διψώ μόνον για τα υγρά σου χείλη,
σαν περνώ την γεύση τους να μεθώ.
Τον κόσμο από τα μάτια σου σα δω,
να μοιάζει με πράσινο τοπίο τ' Απρίλη.

Να σε κρατώ μέσα στην αγκαλιά μου,
να χαϊδεύω τα σγουρά σου τα μαλλιά.
Να σε αγκαλιάζω όλο και πιο σφιχτά,
στα χείλη να σου χαρίζω τα φιλιά μου.

Οι ανάσες μας ολοένα να βαραίνουν,
τα σώματα μας να τρίβονται γυμνά.
Ύστερα, πάνω τους να συνεχίζουν τα φιλιά.
Οι πόθοι μας συνεχώς να αγριεύουν.

Τα μάγουλά σου (σα γίνονται κόκκινα,καυτά)
να χαϊδεύουν όλο το κορμί μου.
Να σου χαρίζονται με πάθος οι στεναγμοί μου,
σα νιώθω τα χείλη σου να μ΄ακουμπούν γλυκά.

Των στηθιών σου τις βελούδινες θηλές,
να τις κλείνω στα χείλη μου στοργικά,
να σείεται το κορμί σου ηδονικά.
Να γεμίζουν τρυφερότη οι στιγμές.

Να παίρνω απ' το σώμα σου γλυκύτατους χυμούς,
στεκόμενος ανάμεσα απ'τα δυο σου πόδια
-τα απαλά, σαν πέταλα από ρόδα-.
Να νιώθω στη γλώσσα μου του κορμιού σου σπασμούς.

Να ενώνω το σώμα μου -ένα- με το δικό σου,
να σε γεμίζω μέσα σου με άπλετη αγάπη.
Με ευτυχίας λυγμούς η ατμόσφαιρα γεμάτη,
που κοπάζουν μόνο με ένα χαμόγελό σου.

Είναι κι άλλες τόσες στιγμές που οι λέξεις
τις κάνουν να φαντάζουν πολύ απλές.
Μαγικά συναισθήματα που δε χάνονται στο χτές
και σε κάνουν μες στην φθορά ν' αντέξεις.

Στην Ε.