Αν είναι να γυρίσεις...

Αν είναι να γυρίσεις, θέλω να είναι ένα πρωί.
Ένα πρωί βροχερό, σαν ξυπνήσω να είσαι εκεί.
Να είσαι δίπλα μου, να μ' αγγίξεις και τρυφερά να μου πεις
πως, θέλεις δίπλα μου για πάντα, για μια ζωή να ζεις.
Να μου πεις πως, μ' αγαπάς όσο το σκοτάδι ένα κερί
που λειώνοντας, του δίνει φως ως την αυγή.

Αν είναι να γυρίσεις, θέλω να είναι ένα πρωί.
Ένα πρωινό, να μου ζεσταίνεις το κορμί.
(Των παραθύρων τα εξώφυλλα κι της καρδιάς κλειστά,
περιμένουνε τα χέρια σου, να τα ανοίξουνε ξανά.)
Τον ήλιο μέσα στην σκοτεινή κάμαρη να φέρεις
με ένα φιλί στα χείλη μου -την θλίψη, μου σωπαίνεις-.