Μια Ανάμνηση

Οι στιγμές περνάνε, δεν χάνονται, γίνονται αναμνήσεις,
πάνω στου χρόνου τον πίνακα χρώματα χαράζουν.
Τι κι αν κάποιες από εκείνες ποθείς να τις ξαναζήσεις;
Ολονών τους τα χρώματα το ίδιο ξεθωριάζουν.

Της δικής σου ανάμνησης νωπό μένει το χρώμα.
Του νέκταρ σου, που απ' το σώμα σου σταλάζει ηδονικά,
και των χειλιών σου τις γεύσεις θυμούμαι νοσταλγικά,
σαν να μην έφυγαν ποτές απ' το δικό μου στόμα.