(Με το γαλάζιο νυχτικό...)

Με το γαλάζιο νυχτικό
μέριασε το μπαλκόνι,
χωρίς να με βλέπεις, να μπορώ, να σε θωρώ κρυφά!
Θυμάσαι 'κείνον τον καιρό
που 'λιωνα σα χιόνι
στο δέρμα σου, καθώς σ'άγγιζα ευλαβικά, σαν παναγιά;