Τρίτη 12 Ιουνίου 2007

Καλημέρα

Καλή σου μέρα. Ίσως μόνη δε κοιμάσαι,
ίσως μόνος δε κοιμάμαι μήτε 'γω.
Πέρασαν μήνες, κάνεις πως δε με θυμάσαι,
μα το ίδιο μοιραζόμαστε κενό.

Τις ίδιες νοσταλγίες φέρνουμε στην αγκάλη,
τις ίδιες αναμνήσεις στο μυαλό.
Την ίδια συντροφιά ζητούμε για προσκεφάλι
τις νύχτες που 'χει άσχημο καιρό.

Είναι στιγμές που σε νιώθω, σου μιλάω,
μα στο τέλος χάνεσαι μέσα στη σιωπή.
Ύστερα, έρχεται θλίψη. Ύστερα, μόνος γελάω
μπας και ξεγελάσω για λίγο την ζωή.

Είναι στιγμές που οι σκέψεις συναντιούνται
και νιώθεις ένα κάψιμο βαθιά.
Κι άλλες τόσες στιγμές που εύκολα ξεχνιούνται
και σε κάνουνε να φεύγεις μακριά.

Καλή σου μέρα, κι ο ήλιος να σου φέρει
τα ομορφότερα και όλα όσα ποθείς.
Καλύτερα που έφυγες, εδώ πάγωσαν τα μέρη,
μαραμένες μέρες δεν θα 'θελα να δεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια: