Δευτέρα 4 Ιουνίου 2007

Μπράβο σου, ρε μάγκα!

Μπράβο σου ρε μάγκα,
έπιασες τα πρώτα -άντα
και σε θρόνιασαν σε μια θέση καλή!
Έμαθες να κανακεύεις,
να γλείφεις και να κλέβεις.
Άρχισες να έχεις μια άνετη ζωή.
Φόρεσες και την βέρα,
σαν παντρεύτηκες μια μέρα
μια γκόμενα φραγκάτη και κοσμική.
Έχτισες και σπίτι,
δεν σε έχουν πια για αλήτη.
Κρύβεις ότι ο πατέρας σου δούλευε στο γιαπί.

Μπράβο σου ρε μάγκα,
έφθασες τα δεύτερα -άντα
και έχεις μπροστά σου την μισή σου ζωή·
διαζύγιο στην πίσω τσέπη,
μια πιτσιρίκα να σ' αντέχει,
κάπου σπαρμένο ένα μπάσταρδο παιδί·
μες στο γκαράζ ένα τζιπάκι,
για την δουλειά ένα μαζντάκι,
έχεις και άποψη για την πολιτική.
-Κάποτε άκουγες Bon Jovi,
τώρα ξενυχτάς στην Έφη Θώδη.-
Καπιταλιστής με προφίλ σοσιαλιστή.

Μπράβο σου ρε μάγκα,
πάτησες τα πρώτα -ήντα
και θαρρείς το παραμύθι χρόνια θα κατήσει!
Στην Ελβετία τα λεφτά σου·
η καινούρια γκόμενα σου,
στο διάβα της, φαλλούς ορθούς δεν έχει αφήσει!...
Και έρχεται μια μέρα
που συνειδητοποιείς γεμάτος φοβέρα
πως άδεια μένει εξήντα χρόνια η ζωή σου·
πως δεν είσαι πια τριάντα,
χρόνια δε δίνει ο Χάρος αβάντα
για να καλύψεις τα κενά τις υπάρξεις σου.

3 σχόλια:

tzonakos είπε...

Ωραίος !
Πολυ ωραίος και σωστός !
Τα πες όλα όμως, να σαι καλά !

Μαύρος Γάτος είπε...

Και γιατί να έχει κενά ο τύπος που περιγράφεις;;;;

Για να νοιώσεις ένα κενό πρέπει να υπάρχει και κάποιο στοιχειώδες περιεχόμενο, το κενό δεν νοείται αφ εαυτού, αλλά μόνο σαν απουσία...

r3b3t0skil0 είπε...

- tzonakos, να 'σαι καλά! :)

- μαύρος γάτος, τι πληρότητα μπορεί να σου προσφέρει μια διαλυμένη οικογένεια, οι σκεβρωμένες αξίες, μια σχέση χωρίς νόημα και ουσία, ενώ βλέπεις τον χρόνο να κυλάει ακόπιαστα χωρίς να τον προλαβαίνεις;