Ας κάνουμε μια υπόθεση μήπως και βγάλουμε κάποιο συμπέρασμα

Υπόθεση:

Ας υποθέσουμε ότι ζεις μέσα σε ένα δωμάτιο γεμάτο σκουπίδια. Είναι ο μόνος χορός που είναι ολοκληρωτικά δικός σου, μα βρωμάει. Αυτή η βρώμα είναι ο κύριος λόγος που σε κάνει να θες να φύγεις από το δώμα σου.

Οι επιλογές που έχεις είναι δυο:
α) να φύγεις (όπως συνηθίζεις να κάνεις).
β)να μένεις και να καθαρίσεις.


α' επιλογή:
Με τα να φεύγεις και μετά να ξαναγυρίζεις, το μόνο που καταφέρνεις είναι να αναβάλεις το να βρείς λύση στο πρόβλημα σου και τίποτα παραπάνω. Είναι σαν να τρέχεις να κρυφτείς κάπου αλλού και να εθελοτυφλείς! Αυτό δηλώνει δειλία, ανευθυνότητα και μη αποφασιστικότητα. Όταν γυρίζεις το δωμάτιο είναι πιο βρώμικο και σκονισμένο από ότι το άφησες, έτσι επιδεινώνεται η κατάσταση του και συνεπώς και το πρόβλημα σου.
Το να φύγεις και να βρείς κάποιο άλλο δωμάτιο να κάνεις δικό σου, είναι μια λύση. Φτάνει μονάχα να μη κάνεις τα ίδια λάθη που έκανες με το παλιό σου δωμάτιο. Ίσως να είναι η πιο δύσκολη και η πιο επώδυνη λύση, γιατί αν βρείς κάτι καινούριο, πρέπει να το φτιάξεις από την αρχή, ώστε να γίνει αρεστό σε σένα και να μπορέσεις να βιώσεις μέσα του. Όμως αν δεν είναι μονάχα η βρώμα που σε ενοχλεί και σε σπρώχνει να φύγεις - αλλά και κάτι άλλο - τότε αξίζει ο κόπος να το κάνεις.

β' επιλογή:
Το να κάτσεις να καθαρίσεις κάτι που βρωμάει είναι κουραστικό και θέλει θέληση και επιμονή. Πρέπει να αρχίσεις βάζοντας τα πράγματα σε μια τάξη κι ύστερα να αρχίσεις να ξεφορτώνεσαι τα σπουπίδια. Αν η ακαταστασία είναι μεγάλη χρειάζεσαι πολύ χρόνο, μα αξίζει. Αξίζει γιατί είναι ο πιο σίγουρος και ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να ομορφύνεις τον χώρο σου και κατά συνέπεια και την ζωή σου. Εκτός αυτού, θα απαλλαγείς για λίγο από την βαρεμάρα και την ανία που έχεις φυτεμένη μέσα σου. Και σαν δεις το αποτέλεσμα, τότε θα καταλάβεις πως πρέπει να αγωνίζεσαι για να κατακτήσεις αυτά που ποθείς και για να νιώσεις πληρότητα.



Συμπέρασμα:

Θα πέσω για ύπνο!