Δύστροπο

Από μικρός τέντωνα τα χέρια,
πότε να φθάσω τα γκριζιασμένα σύννεφα
και πότε της νύχτας τα πιο λαμπρά αστέρια,
κι ας μην μπόρεσα ποτέ μου να φθάσω τίποτα...

Άραγε, τι φταίει του τα άφθαστα ζητάω,
που τα μάτια μου μένουν στραμμένα στον ορίζοντα,
δίχως τα χρόνια που περνάνε να λογάω,
και που ο κόσμος μου στρέφεται απ' των άλλων αντίθετα;