(Αν δεις λέξεις σε κιτρινισμένα φύλλα να βουρκώνουν...)

Αν δεις λέξεις
σε κιτρινισμένα φύλλα να βουρκώνουν,
μη τις πιστέψεις.
Γιατί την αλήθεια σου
αν δεις, πως κάποιοι τη ναρκώνουν,
δε θα τ' αντέξεις!

Είναι οι λέξεις τους σύνθετες και ευφάνταστες,
μα τις έχω ακούσει, τις έχω δει πολλές φορές.
Το νόημα τους, λέει, είναι πύλες αδιάβατες,
γιαυτό προτιμώ τις λέξεις μου να είν' απλές.

Οι φαντασία τους, λέει, καλπάζει στα ουράνια,
πάνω από τα σύννεφα παρέα με πύρινους αετούς.
Μα δε μου λένε γιατί ζούμε την παράνοια,
στους δήθεν πλούσιους και μοντέρνους καιρούς.

Δε μου λένε γιατί κάποιοι έχουνε μπαλώματα,
ενώ κάποιες κυρίες έχουν τουαλέτες στη σειρά.
Ούτε μου λέν' πως κοιμούνται σε πουπουλένια παπλώματα,
όταν κάποιοι διψούνε να βρούνε μια δουλειά.

Δε μου 'πε κανείς, γιατί ψυχίατροι, παιδοψυχολόγοι
συνεχώς αυξάνονται και κάνουνε "χρυσές δουλειές"·
που η άμβλωση δε θεωρείτε φόνος, ποιοι είναι οι λόγοι·
ποιοι φταίνε για της φύσης της αγιάτρευτες πληγές.

Ποιοι ξεπουλούν την ιστορία, σαν άλλοι "Εφιάλτες"
και Σλάβοι, Τούρκοι πίσω απ' τις πλάτες μας γελούν·
ποιοι μας μαθαίνουνε να ζούμε έχοντας αυταπάτες,
οι Κύριοι, κύριοι λόγιοι ξέχασαν να μου πουν.

Για ανήλικα παιδιά που προωθούνται στην πορνεία,
για να βγάζουνε πάνω τους γούστα στελέχη κομματικά·
αν κάποιος όταν το άκουσε, ξέρασε από αηδία,
δεν μου το είπανε. Λες να μην τα ξέρουνε αυτά;

Μόνο για αγάπες μιλάνε και για χάδια εφήμερα.
Η απουσία για κείνους σημαίνει έλλειψη φαλλού.
Μα, εσύ ήθελες να ήταν εκείνη μαζί σου σήμερα,
γιατί νιώθεις σαν σταγόνα απέραντου ωκεανού.

Αν δεις λέξεις
σε κιτρινισμένα φύλλα να βουρκώνουν,
μη τις πιστέψεις.
Γιατί την αλήθεια σου
αν δεις, πως κάποιοι τη ναρκώνουν,
δε θα τ' αντέξεις!