24 καλοκαίρια
Με πεπρωμένο πετρωμένο και νύχτες αγρίμια
που πεινασμένες σκαλίζουν των χαρών τα συντρίμμια,
τι νόημα να έχω, ποια χαρά να ζηλέψω,
από ποιου ονείρου τον κήπο ροδάνθη να μαζέψω -
μήπως και ξεγελάσω την μοίρα - ;
Της ζωής μου το πήρα
στα σοβαρά το σιργιάνι
και για αντάλλαγμα μου δίνει μία ανοιχτή παλάμη!
4 σχόλια:
Σιγα τα ωά ρε .
Πάρταλλιώς!!!!
Απ' τα αριστερά, ή απ΄ τα δεξιά;
Γίνε πιο συγκεκριμένη!
ανατρεπτικό στοιχείο το χιούμορ. και απαραίτητο. μ'άρεσε!
Να σαι καλά! :)
Δημοσίευση σχολίου