5

Η ώρα πέντε σε μια πόλη που 'χει νεκρώσει,
και συ ψάχνεις το όνειρο σε μια φλέβα μελανή.
Δεν υπάρχει τίποτα που να μην έχεις νιώσει:
αγάπη, μίσος, εγκατάλειψη, θαλπωρή...
Θέλησες απ' τ' άπιαστα πιο πάνω να φθάσεις,
- κι αν κρατήσει πιο πολύ θα είσαι τυχερός -,
τα άζηστα, τ' απλησίαστα μονομιάς να πιάσεις.
Ξέρεις για τους άλλους είσαι ο λάθος, όχι ο σωστός.
Μα δε σε νοιάζει διόλου,
αφού ανόητους τους βλέπεις να χαράζουν πορεία στο πουθενά·
σε μια κοινωνία που πάει κατά διαόλου,
να βλέπουν περίπλοκα όσα σου φαίνονται απλά.

Καλό ταξίδι και πίσω να γυρίσεις·
ότι είδες στο διάβα σου να μου το διηγηθείς·
η πύλη στον χρόνο που βάλθηκες να ανοίξεις,
όταν γυρίσεις, που βρίσκετε να μου πεις!
Γιατί, κάνουμε καιρό τώρα τα ίδια ταξίδια,
ίδια ονείρατα κρατάμε στην αγκαλιά.
Εκείνους που δε σε νιώθουν παράτα τους στα ίδια,
στα παγωμένα λημέρια να ψάχνουν ζεστασιά!

Παλιές ριμούλες...

(Από άλλο ένα blog που είχα φτιάξει... αυτό δε το κάψα όπως το πρώτο, αλλά το παράτησα.)

Ιανουάριος 14
Προσμένοντας

Ένα χαμόγελο μου χάρισε ο ήλιος
και γέμισε ελπίδες την αγκαλιά μου.
Μου είπε, θα είναι πιστός μου φίλος,
μέχρι να έρθει εκείνη κοντά μου.

Με την ματιά της άνοιξη να φέρει,
να κοπάσει ο χειμώνας της δικής μου,
που με βροχές, με παγωμένο αγέρι
σαπίζει τις πεθυμιές της ψυχής μου.

Εκείνη ήρθε, μα τώρα έχει φύγει.
Της μοίρας αέρες μανιασμένοι την πήραν
-του είπα-, κι άφησαν στα δυο μου χείλη
άλμη, και νιώθω την ζωή να με πνίγει.

Τότε ο ήλιος βιαστικά μου χαμογελάει,
αφού έπρεπε να φύγει, να πάει στη δύση.
Τον άκουσα, καθώς χάνεται να μου μιλάει:
“Πρόσμενε την, είπε, πίσω θα γυρίσει!”

Σκιές

Εγίνηκα σκιά του ποθητού κορμιού σου
και εσύ δίκια μου, που παραμένει σιωπηλή.
Πόσο θα ήθελα να ξέρω μες στο νου σου
τι κρύβεις, που το στόμα δε θέλει να πει.

Περπατώντας μόνος μου σε ξένο δρόμο,
-που κάποιοι τον βαφτίσανε, λέει, ζωή-
κοιτάζω γύρο μου: θωρώ γυάλινο κόσμο,
ύστερα πίσω μου: μ’ ακολουθείς εσύ.

Αν, όπως λες, είν’ τα χρόνια σου τσακισμένα,
βαμμένα κόκκινα απ’ αστείρευτες πληγές,
κρατήσου στα πόδια σου κι έλα προς τα μένα.
Μην θες να ζούμε μες στην έρημο, σκιές!

Του Τεχνοκράτη

Κούρδισε καλά το ρομποτάκι,
να σου δουλεύει σαν δουλάκι σωστό.
Δώσ'του απ' το ψωμί του ένα κομματάκι
και θα σε κάνει βασιλιά του και θεό.

Φίλε και αδερφέ μου τεχνοκράτη,
βάλ'το να ζήσει την ζωή του σε κουτί.
Κι άμα κάνει να σηκώσει κεφαλάκι,
κοίμισε το με μια εικόνα ψηφιακή.

Κούρδισε καλά το στρατιωτάκι,
μάθε του πως να σφάζει και παιδιά.
Κόλλησε του στον ώμο γαλονάκι,
για να νομίζει πως έφτασε ψηλά.

Φίλε και αδερφέ μου τεχνοκράτη,
είσαι ο σωτήρας που προσμέναμε να 'ρθει.
Της τρομοκρατίας το ανύπαρκτο μπαϊράκι,
βάψ'το με αίμα, ο Αφέντης να χαρεί.

Κούρδισε καλά το ρουφιανάκι,
εκεί που γλείφει να καρφώνει το καρφί.
Αγόρασε του κι ένα χρυσό σφυράκι,
η τιμιότητα του δίκαια να ανταμειφθεί.

Φίλε και αδερφέ μου τεχνοκράτη,
στην ορχήστρα σου φαλτσάρω, δε θα μπω.
Για ελευθερία* πουλάς μια αυταπάτη,
να χωρέσω μέσα της τ' όνειρα μου δε μπορώ.


*ελευθερία:
Σε γνωρίζω από την γλώσσα
του ρουφιάνου την υγρή,
σε γνωρίζω απ' τα λαμόγια
που μου τρώνε το ψωμί.

Απ' τα χέρια κουρδισμένη
των τεχνοκρατών τα βρωμερά,
και σαν πόρνη εκδιδομένη,
χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Νύχτα Μαγιού

Γυμνόστηθη η Άρτεμης ανάβει το φεγγάρι,
καθώς ο Απόλλωνας με τ' άρμα του σέρνει τον ήλιο μακριά·
και εσύ ζητάς από τον Ήφαιστο να πάρει
εκείνη που σιγοκαίει τα στήθη σου, την άσβεστη φωτιά.

Αγριολούλουδου ευωδιά κουβαλάει ο αγέρας.
Νύχτα Μαγιού κι όμως έξω άρχισε δειλά να ψιχαλίζει.
Απόψε στο κρεβάτι σου άφαντος ο Μορφέας,
αφού ο συλλογισμός σου γυρεύει να βρει εκείνης που γυρίζει.

System Of A Down - Sugar

Rage Against the Machine, live at Coachella 2007 - Wake Up

(Χάθηκε ο μπούσουλας στην μπουρδελοκοινωνία...)

Χάθηκε ο μπούσουλας στην μπουρδελοκοινωνία
και άφησαν τις ορέξεις τους λύτες.
Το 50% παίζει μαλακία,
ενώ το άλλο πενήντα κάνει αλλαξοκωλιές.
Η οικογένεια φαντάζει ουτοπία.
Βρώμισε ο τόπος από λεσβίες κι αδερφές.
Σύνχηση υπάρχει και στα δυο φύλα,
αν πρέπει οι προτιμήσεις τους να είναι ετεροφυλικές.

Κι όλα αυτά γιατί τις αξίες και την ηθική,
κάποιοι σε κουβά με νερό τις έχουν πνίξει.
Εκείνοι που την ανισορροπία την ψυχική
με στράς και φτερά, φανταχτερά την έχουν κρύψει.

Στην Π.

Σαν παιδί προσπαθείς να με πείσεις

(:με λόγια γλυκά) να σε ακολουθήσω.
Λες πως, τα όμορφα περιμένουν να τ' αγγίξω
κι εσύ όνειρα καινούρια θα μου χαρίσεις.

Μα, δεν έχω νόημα ν' ανοίξω τα φτερά μου.
Μ' αρέσει πάνω απ' τον βράχο τον ορίζοντα να βλέπω.
Την αγκαλιά που χουν κουρνιάσει τα όνειρα μου,
δική μου είχα, μα τώρα δεν την έχω.

Ναύτης στη στεριά

Σκούρο πηλήκιο φόρεσαν στα ιδανικά σου,
να ταιριάζουν με τον καπνό στον ουρανό.
Κι όταν ξεχαστείς και πεις: μπορώ,
σίδερα γκρίζα σταματούνε την ματιά σου.

Δίπλα από μια θάλασσα, ανίκανος να ορίσεις
τι βρίσκετε μέσα, κάτω από τον βυθό.
Το μισοσκότεινο και θεότρελο εγώ,
σαν βγει στο φως, κοίτα να χαλιναγωγήσεις.

Έριξες την άγκυρα μέσα από ένα κουφάρι
χρόνια νεκρό, μα δεν νιώθεις μυρωδιά.
Συνήθισες στον χρόνο ακίνητος στη γωνιά,
να περιμένεις να γίνει πράσινο το φανάρι.

Τα πανιά σου έδεσες πάνω σε ξένα λόγια,
υποσχέσεις που δεν θα τηρηθούν.
Γλάροι γύρο τους, έπαψαν να πετούν.
Ολημερίς, τρέχεις να προλάβεις τα ρολόγια.

Ο καπετάνιος κρύβετε στη φουρτούνα, πάντα.
Δε ξέρεις πως στην φύση να φερθείς,
σε αθώα μάτια τι λόγια να πεις,
στα συναισθήματα πως να κρατήσεις αβάντα.

(Ντύσαν τα ασήμαντα με καθαρό χρυσάφι...)

Ντύσαν τα ασήμαντα με καθαρό χρυσάφι
και τα κάναν να φαντάζουνε σπουδαία.
Τα κάναν να ξεχωρίζουν μες στην λάσπη
και να κάνουν με τις σκέψεις μας παρέα.

Τα βάλανε σε φανταχτερή, γυάλινη βιτρίνα
και μέσα στο σαλόνι μας την έχουν στήσει.
Κούκλες π' αλλάζουν πρόσωπο κάθε μήνα,
μας χαρίζουν επιθυμίες και μια γερή στύση.

Με φελλούς μας καλύπτουν τα κενά μας
και μας σερβίρουν ανάγκες στο πιάτο.
Στημένες εικόνες να φωλιάζουν στα μαλλιά μας,
στις επιθυμίες μας να κάνουνε κουμάντο.

(Αν δεις λέξεις σε κιτρινισμένα φύλλα να βουρκώνουν...)

Αν δεις λέξεις
σε κιτρινισμένα φύλλα να βουρκώνουν,
μη τις πιστέψεις.
Γιατί την αλήθεια σου
αν δεις, πως κάποιοι τη ναρκώνουν,
δε θα τ' αντέξεις!

Είναι οι λέξεις τους σύνθετες και ευφάνταστες,
μα τις έχω ακούσει, τις έχω δει πολλές φορές.
Το νόημα τους, λέει, είναι πύλες αδιάβατες,
γιαυτό προτιμώ τις λέξεις μου να είν' απλές.

Οι φαντασία τους, λέει, καλπάζει στα ουράνια,
πάνω από τα σύννεφα παρέα με πύρινους αετούς.
Μα δε μου λένε γιατί ζούμε την παράνοια,
στους δήθεν πλούσιους και μοντέρνους καιρούς.

Δε μου λένε γιατί κάποιοι έχουνε μπαλώματα,
ενώ κάποιες κυρίες έχουν τουαλέτες στη σειρά.
Ούτε μου λέν' πως κοιμούνται σε πουπουλένια παπλώματα,
όταν κάποιοι διψούνε να βρούνε μια δουλειά.

Δε μου 'πε κανείς, γιατί ψυχίατροι, παιδοψυχολόγοι
συνεχώς αυξάνονται και κάνουνε "χρυσές δουλειές"·
που η άμβλωση δε θεωρείτε φόνος, ποιοι είναι οι λόγοι·
ποιοι φταίνε για της φύσης της αγιάτρευτες πληγές.

Ποιοι ξεπουλούν την ιστορία, σαν άλλοι "Εφιάλτες"
και Σλάβοι, Τούρκοι πίσω απ' τις πλάτες μας γελούν·
ποιοι μας μαθαίνουνε να ζούμε έχοντας αυταπάτες,
οι Κύριοι, κύριοι λόγιοι ξέχασαν να μου πουν.

Για ανήλικα παιδιά που προωθούνται στην πορνεία,
για να βγάζουνε πάνω τους γούστα στελέχη κομματικά·
αν κάποιος όταν το άκουσε, ξέρασε από αηδία,
δεν μου το είπανε. Λες να μην τα ξέρουνε αυτά;

Μόνο για αγάπες μιλάνε και για χάδια εφήμερα.
Η απουσία για κείνους σημαίνει έλλειψη φαλλού.
Μα, εσύ ήθελες να ήταν εκείνη μαζί σου σήμερα,
γιατί νιώθεις σαν σταγόνα απέραντου ωκεανού.

Αν δεις λέξεις
σε κιτρινισμένα φύλλα να βουρκώνουν,
μη τις πιστέψεις.
Γιατί την αλήθεια σου
αν δεις, πως κάποιοι τη ναρκώνουν,
δε θα τ' αντέξεις!

Αλλόκοτη Ζάλη

Γύρισες πίσω σου δειλά το κεφάλι
σ' έναν σορό βιωμένων, νεκρών στιγμών.
Ύστερα, ένιωσες μια αλλόκοτη ζάλη,
σαν είδες ορθωμένες σκιές παλιών μνημών.

Ήταν εκείνες, που θέλεις να αποφεύγεις
και στο πατάρι του μυαλού σου έχεις κρύψει.
Ήταν εκείνες, που σε κάναν να γυρεύεις
το φως σου σε αστέρια που έχουνε σβήσει.

Απόψε ήρθαν, σε πήραν απ’ το χέρι,
νοσταλγικά σου χάιδεψαν τα μαλλιά σου,
σε ταξιδέψανε μαζί με το αγέρι
στον τόπο που ζουν ξεχασμένα τ’ όνειρα σου.

Τα ονειρέματα, που πέσαν ζαλισμένα
απ’ τον συνεχή της Γαίας στροβιλιστό χορό,
ζούνε ακόμα κι ας είναι τσακισμένα.
Ζουν σαν πουλιά μες σε έναν ξένο ουρανό.

Ένα ράγισμα στα χείλη σου χάρισαν
και νιώθεις την ζάλη σου να γίνετε γλυκιά.
Πάνω στα χέρια σου την αίσθηση άφησαν
από μια γνώριμη, μα συνάμα ξένη αγκαλιά.

Θέλησες μέσα τους να ζήσεις ησυχασμένα
και κείνα θέλησαν εγκάρδια να σε δεχτούν.
Μα, δε σου είπανε πως είναι στοιχειωμένα
από πρόσωπα ανθρώπων που ξεχνούν.

Τρομαγμένος τρέχεις στα σκοτάδια
και τα στοιχειά από πίσω σου να σε κυνηγούν.
Τώρα η ζάλη σου, μοιάζει με μια σαύρα
π’ αλλάζει χρώματα, τ’ αρπαχτικά να μη την δουν.

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ!!!

Ένα αρχίδι σε μια κατηφόρα
αρχίζει να κατρακυλά με φόρα.
Ψάχνει μουνί να το φρενάρει,
σαν τον πούτσο του μέσα πάρει.

...γιατί και οι μονάρχιδοι έχουν δικαίωμα στον έρωτα!

The Lord Of The Rings

Γιώργος Μάγγας

18ούρα

Μια δεκαοχτούρα, εδώ και μια βδομάδα, μετέτρεψε σε φωλιά μια γλάστρα στο μπαλκόνι και γέννησε δυο αυγά. Ομελέτα δεν γίνονται... επoμένως, θα έχουμε γεννητούρια!

Δεν ήθελα να πάω κοντά για να μην την τρομάξω, ενώ κλωσάει, και φύγει. Γιαυτό την τράβηξα από μακριά, με πολύ zoοm κι η φωτό βγήκε χάλια.

Ο Παπακωνσταντίνου ξανθιά

Δεν έπιασε καλά η βαφή, αλλά έπιασε η εμφύτευση μαλλιών!

Gayvision 2007

Φέτος στην Eurovision δεν θα είναι η χρονιά της μπαλάντας, αλλά η χρονιά των gay!

Η συμμετοχή της Δανίας:


Η συμμετοχή της Ουκρανίας:


Η συμμετοχή της Σουηδίας:


Η Ελληνική συμμετοχη με τον Sarbel που είναι ωραίο παιδάκι και φέρνει σε bi, μπορεί να μπει μέσα στην δεκάδα, αλλά μη περιμένετε παραπάνω... Η Κύπρος πάλι, με τον Κοργιαλά που είναι κραγμένη, μπορεί να μπει και στην πεντάδα! Αν δεν ήταν η Ευρυδίκη, σίγουρα θα έπαιρνε μια καλύτερη θέση!

Βεβαια, αν στέλνουμε κάποιο τραγούδι ανάλογο των περιστάσεων,(ίσως ένα από τα παρακάτω), θα χτυπάγαμε κορυφή!

Το r3b3t0skil0 προτείνει για την φετινή Gayvision:
(πάτησε play)

Γιατί Μαρίες υπάρχουν πολλές... gay όμως ακόμα περισσότερες!

Διάφανα Κρίνα - Μικρές Αλήθειες (live)

Έτσι, για να ισιώσουμε λίγο...

Ο ήχος είναι θκατούλεθ!

Το έριξα στην άθληση

Εδώ και πέντε ημέρες παίζω ποδόσφαιρο με τις ώρες... Έχω βελτιώσει τις τρίπλες μου, τις σέντρες μου και τα σουτ μου! Καλά, για τις κεφαλιές μου ότι και να πω θα είναι λίγο... Άσε που τρέχω πάνω από 100 χιλιόμετρα την μέρα! Θα μπορούσα να γίνω και μαραθωνοδρόμος. Αλλά με την ταχύτητα που έχω φτιάξει, θα μπορούσα να γίνω και αθλητής στο κατοστάρι!

Πριν πέντε ημέρες κατέβασα το Pro Evolution Soccer 6 και το έχω λειώσει!